سخنرانی در جمع اساتید و طلاب مدرسه شورک ملکی بخش رضویه
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا محمد (ص) و آله الطیبین الطاهرین (ع) السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
خیلی خوشحال هستم که خداوند متعال توفیق داد خدمت عزیزان برسم و در جمع صمیمی اساتید محترم و طلاب عزیز، در این مکانی که فضای علم، تقوا و قرآن است و دوستان عزیزی که خود را در جوانی که بهترین دوران نشاط بدنی و روحی است، آماده می کنند تا صرف آموختن قرآن و سنت نبوی کنند تا إن شاء الله با نور ایمان، تقوا و علم راهنمای انسان های دیگر باشند و در راه انبیاء قدم بگذراند. انبیاء نه فقط خودشان را به سعادت، رهایی و فوض می رساندند بلکه دستگیر انسان های دیگر بودند. هر کس که عمر، جوانی و سرمایه وجودیش را در خدمت هدایت کردن مردم، در خدمت موحد و با تقوا کردن، اخلاق و تعلیم آداب شریعت به مردم قرار بدهد این راه انبیاء را می رود و در مسیر انبیاء گام بر می دارد.
در قرآن در آیه ۳۰ سوره فرقان شکایتی را مطرح می کند که پیامبر(ص) از امتش در درگاه خداوند شکایت می کنند «إِنَّ قَومی إِتَّخِذوا هذا القرآنَ مَحجوراً». ظاهر صحنه را که نگاه می کنید قرآن محجور نیست چقدر ما حافظ قرآن داریم در خانه هر یک از ما مسلمانان قرآن وجود دارد، مراسم ما همه جا با قرآن شروع می شود صدا و سیما حتی قبل از اینکه اخبار گفته شود، قرآن خوانده می شود. بلاد و جوامع اسلامی که می روید در تلویزیون هایشان بعضاً یا کلاً بیت الله را نشان می دهد و صوت قرآن پخش می شود. کسی ظاهر را نگاه کند می گوید که قرآن که محجور نیست همه داریم قرآن می خوانیم. مسابقات حفظ و تلاوت قرآن همه جا برقرار است. پس شکایت رسول اکرم(ص) از چیست؟ در جواب اینکه شکایت حضرت از عمل به قرآن است. قرآن احترام دارد، اعزاز و تکریم می شود، قبل از مسافرت رفتن از زیر قرآن رد می شویم و به قرآن تبرک می جوییم اما در عمل مان چقدر به روح قرآن عمل می کنیم. شکایت رسول گرامی اسلام (ص) از محجوریت قرآن، عمل به قرآن است.
قرآن ما را به چه چیزی دعوت کرده است؟ چیزی که در شرایط کنونی ما بیش از همه قلب رسول الله(ص) را اذیت می کند این شقاق، دشمنی و از همه بالاتر برادر کشی است که بین مسلمانان وجود دارد. قرآن شریف می‌فرماید: «مَن قَتَلَ مُؤمِناً مُتَعَمِّداً فَجزائُهُ جَهنَّمُ خالِداً فِیها» اگر شخصی یک مومنی را عمداً بکشد این خلود در آتش است و جاودانه در جهنم خواهد بود. در اسلام این مقدار نفس ارزش دارد. قرآن می فرماید: اگر کسی یک نفس را احیاء کند کأنّ همه انسان ها را احیاء کرده است و یکی را اماته کند کأنّ همه را کشته است، این قرآن است، قرآنی که همه را به وحدت و مهربانی دعوت می کند و دینی که پیامبرش نه فقط رحمتاً للمومنین، رحمتاً للمسلمین بلکه رحمتاً للعالمین است نه فقط برای اهل عرض بلکه برای اهل عرض و سماء رحمتاً للعالمین هستند. قرآن به ما مسلمانان می فرماید: «و لَکُم فِی رسولِ لله اُسوهٌ حَسَنه» الگویتان را پیامبر بگیرید. این پیامبر(ص) چگونه پیامبری بود؟ این پیامبر(ص)، پیامبری بود که رحمتاً للعالمین بود این پیامبر(ص)، پیامبری بود که آنقدر در مکه وی را آزردند، در شعب ابیطالب در کمال محرومیت چند سال او و یارانش را در تحریم های اقتصادی قرار دادند، انحاء و اقسام اهانت ها را نسبت به او روا داشتند، نخاله شتر بر سر وی موقع نماز خواندند خالی کردند، خاکستر بر سر او ریختند؛ پیامبر(ص) در فتح مکه چه می کند؟ وقتی می گویند الیوم یومُ المَلهمه امروز دیگر روز انتقام است حالا بیایم تشفی پیدا کنیم، این همه عقده، تحقیر و فشار را جبران کنیم؛ رسول الله (ص) چه می فرمایند؟ الیوم یومُ المرحمه.
یک نکته ای در تاریخ زندگی پیامبر(ص) وجود دارد که هر انسانی را به خضوع وا می دارد چه مؤمن چه غیر مؤمن، چه مسلم چه غیر مسلم، و آن ماجرای طائف است. وقتی پیامبر(ص) به سمت طائف برای آنکه آنها را به اسلام و توحید دعوت کنند، می روند. مردم طائف عده ای از نوجوانان و کودکان را تحریک می کنند تا به پیامبر(ص) سنگ بزنند طوری به پیامبر سنگ می زنند که ایشان مجبور می شود به باغی پناه ببرد تا خودشان را از دست این بچه ها نجات دهند، پیامبر(ص) چه کاری می کنند؟ آیا نفرین می کنند؟ آیا اهانت می کنند؟ آیا دشمنی اش را نشان می دهد؟ رحمتاً للعالمین، دستانشان را بلند و به درگاه الهی تضرّع می کنند: «اللهم أهدی قومی إنّهم لا یعقلون» خدایا هدایتشان کن؛ آنها چه کسانی بودند؟ آیا مؤمن بودند؟ آیا مسلم بودند؟ نه آنها کافر و مشرک بودند برای کافر و مشرک دعا می کنند، برای کسانی که آزارش می دهند دعا می کنند. ما مسلمانها را چه شده است که اینچنین قرآنی، پیامبری و الگویی داریم اما دلهایمان از هم پراکنده است. این پیامبر(ص) رحمتاً للعالمین است لکن ما نه تنها بین خودمان رحمت نیستیم بلکه دشمنی می کنیم خدای نکرده خون همدیگر را می ریزیم و لذا پیامبر(ص) می فرمایند: «إِنَّ قَومی إِتَّخِذوا هذا القرآنَ مَحجوراً» منظور این است.
قرآن تلاوت می کند مسلمان می کشد قرآن تلاوت می کند و خودش را در بازار مسلمین منفجر می کند وقتی خودت را منفجر می کنی بچه کشته می شود طفل کشته می شود مادر مومنی بچه در بغل کشته می شود، ما کجا پیامبر کجا ما کجا قرآن کجا، اینها را باید ما تحمل کنیم. در جنگ جهانی اول و دوم یعنی از سال ۱۹۱۴ م که جنگ جهانی اول شروع شد تا ۱۹۱۸ م و بعدش از سال ۱۹۳۹ م تا سال ۱۹۴۴ م دو جنگ جهانی در اروپا اتفاق افتاد چه تعداد افراد کشته شدند؟ نزدیک ۱۰۰ میلیون نفر کشته و زخمی شدند. اگر می خواهید عظمتش را بفهمید در ۸ سال دفاع مقدس، ۲۳۰ هزار شهید شدند آنوقت این اروپایی که ۱۰۰ میلیون کشته و زخمی دادند در فاصله کمتر از سی سال یعنی از سال ۱۹۱۴ تا ۱۹۴۴ که جنگ تمام شد ۱۰۰ میلیون کشته و زخمی می دهد اما همین اروپا که آنطور همدیگر را می کشتند الان چگونه هستند؟ اتحادیه اروپا را تأسیس کردند دشمنان دیروز الان همه با هم ید واحد شدند آنهایی که آنطور کشتار می کردند عقلشان گفت ما باید با هم متحد بشویم. ما مسلمانان که دینمان، قرآنمان آنقدر به «واعتصمو بحبل الله جمیعاً» و متحد بودن سفارش می کند «یدُ الله مع الجماعه» ما اینچنین قلوبمان از هم پراکنده است معلوم است که یک عیبی در کارمان وجود دارد. دشمنان ما موفق شدند که جامعه مسلمین را پراکنده کنند خودشان متحد می شوند قلوب ما را از هم پراکنده می کنند.
نکته آخر هم اینکه امشب، شب نیمه شعبان است در روایات و منابع دینی ما شب نیمه شعبان بسیار شب با فضیلت برای عبادت کردن است و در این شب، شبهه لیله القدر وجود دارد یعنی یکی از احتمالات در لیله القدر، شب نیمه شعبان است. البته در مجامع روایی ما روزهای متعددی احتمال لیله القدر داده شده از نیمه شعبان، شب نوزدهم، بیست و یکم، بیست و سوم و بیست و هفتم ماه مبارک رمضان اینها احتمالات است، بعضی از علما اینطور بیان می کنند که تقدیر نهایی سال نسبت به نعمی که خدا می خواهد بدهد نسبت به قلوبی که خدا می خواهد تقدیر کند در لیله القدر نهایی می شود اما بعضی از لیالی مبارک مثل نیمه شعبان، شب نوزدهم ماه مبارک رمضان و… این ها تمهید و مقدمه است و اینها اگر کسی نسبت به این ایام و لیالی اهتمام داشته باشد که عبادت کند و توجهاتش را به خدا بیشتر کند حظّ و بهره بیشتری از لیله القدر خواهد داشت. امشب شب مبارکی است، ابتدا به جهت اینکه یکی از محتملات در لیله القدر است دوم برای آن دسته از مسمانانی که به حیات حضرت مهدی(عج) معتقدند نیمه شعبان، شب میلاد حضرت حجت است چون می دانید که قاطبه اهل سنت معتقدند که مهدی آخر الزمان متولد خواهد شد اما بخشی از اهل سنت و شیعیان معتقدند که مهدی (عج) به دنیا آمده است. بنده سال ۱۳۶۰ در کردستان بودم نیمه ماه شعبان بود آن مسجدی که ما در آن نماز می خواندیم ماموستای آنجا مثل ما شیعیان که جشن می گیریم شیرینی پخش کردند من در آن موقع تقریبا ۱۹ سال داشتم رفتم جلو به ایشان گفتم که خوب شما چطور اینکار را می کنید؟ گفت من از آن دسته از علمای اهل سنت هستم که معتقدم حضرت مهدی (عج) متولد شده است و به حیاتش مثل شما معتقد هستم و إن شاء الله در آخر الزمان خواهد آمد پس امشب به دو جهت متبرک است هم به جهت اینکه احتمال لیله القدر است هم به جهت میلاد مسعود امام زمان (عج).
امیدواریم که خداوند تبارک و تعالی قلوب همه ما را به هم نزدیک کند و امیدواریم که بتوانیم دل رسول الله (ص) را شاد کنیم. طوری زندگی و تعامل کنیم، طوری قلوبمان به هم نزدیک باشد، طوری مسلمانی داشته باشیم که دل رسول الله(ص) از ما شاد باشد. هر کسی که خداوند این توفیق را به او بدهد که دل رسول الله(ص) را شاد کند بداند که خوشبخت دنیا و آخرت خواهد بود، بداند که شفاعت عظمای روز قیامت نصیبش خواهد شد چون قرآن وعده داده «و مِنَ الیل فَتَهَجَّد بِه نافِلهً لک عسی أن یَبعَثَـک مقامــاً محمـوداً» این مقام محمود آن مقام شفاعت عظمایی است که در روایات ما هست حتی انبیاء الهی در قیامت برای علوّ درجات نیازمند شفاعت رسول الله(ص) هستند. شفاعت گاهی برای خلاصی از عذاب است گاهی برای علوّ درجات است. إن شاء الله قلب مطهر رسول الله (ص) از ما راضی و خشنود باشد. خیلی عذر خواهی می کنم امتثال امر کردیم.
والاسلام علیکم و رحمه الله و برکاته